پنجاه سال پیش از این که اوائل پائیز 1345 بوده باشد روز میلاد مبارک امام علی (ع) بی بی زهرا آمد به خانه مان و بگمانم به نحوی برای عرض تبریک عید به پدرم  که همچنان به نحوی روحانی محل هم حساب می شد . خواستیم چای و نقل و نبات برایش بیاوریم که گفت : مگر خودتان روزه ندارید ؟! من هم روزه دارم . گفتم بی بی زهرا ی عزیز . من مجبور به مسافرت از تهران شده ام و روزه ندارم . حالا شما روز عید چرا روزه گرفته ای ؟! ؛ عید باید شادمانی و شکم چرانی کرد ! . گفت میگویند ثواب دارد . مادرم گفتند خودت هم میدانی که روزهای 13 و 14 و 15 رجب خیلی ثواب دارد  کلٌ روزهای رجب روزه گرفتن ثواب دارد . بی بی زهرا گفت از پدرت بپرس ؛  لابد به یاد غذا نخوردن آن حضرت پس از ضربت خوردن ... چون میگفت نمی تواند افطار را با اهالی منزل بماند افطاریش را همراهش کردیم ...